IKALAWANG LINGGO NG PAGKABUHAY/ BANAL NA AWA A
PAG-ASA SA GITNA NG DILIM
JN 10: 19-31
Isang matandang madre ang dating nagmisyon sa mga bilanggo sa Singapore na malapit nang bitayin. Sa gitna ng pait, dusa, duda, at galit ng mga ito, nasaksihan ni Sister ang kapangyarihan ng pananampalataya sa Panginoong Hesukristo. Sa sandaling makatagpo si Hesus, makinig ng kanyang Salita, at tumanggap ng sakramento ng pagpapatawad, nagbabago ang mga bilanggo, umuusbong ang pag-asa, kahit pa ang pag-asang ito na lamang ang dala nila hanggang kamatayan. Habang sinasamahan ang ilang sa kanila hanggang sa pagbitay, nakita ng madre na puno sila ng kapayapaan, kapatawaran, at pagsuko sa Diyos.
Napalibutan ng dilim ang mga alagad nang araw na pumanaw si Hesus. Ang dilim na lumukob sa mundo noong hapong iyon ay tila anino sa kanilang buhay… at maging sa kanilang pananampalataya. Hindi ba ang dalawang alagad patungong Emaus ay puno ng kasiphayuan? Hindi ba nawala’t sukat ang mga apostol (maliban kay Juan) nang huling mga sandali ng kanilang Panginoon? At ngayon nga, nagugulat pa ba tayong si Tomas ay hirap na hirap maniwala?
Kapag may naganap na masaklap, mapait, mabigat sa ating buhay, likas sa ating magulantang, magtanong, magalit at mag-rebelde, at mawalan tuloy ng kapit sa pananalig. Ang pag-aalinlangan ay tanda ng kadilimang unti-unting naghahari sa ating isip at puso. Hindi na alam kung ano ang paniniwalaan. Hindi na alam kung sino ang pagtitiwalaan.
Hindi lingid sa karanasan ng Panginoong Hesus ang kadilimang iyan. Namighati siya sa halamanan dahil sa pagtataksil ng kaibigan at sa darating na kamatayan. Naiwan siyang nag-iisa sa krus. Lumusong siya sa kamatayan nang tatlong araw. Kaya, siya ang tunay na nakakaunawa ng ating pinagdadaanan. Sa kapangyarihan ng Pagkabuhay, nais ng Panginoon na makatagpo natin siya ang kaloob niyang liwanag, pag-asa, paghilom at pagbabago.
Sinasabi ng ating pananampalataya na nilapitan ni Hesus ang mga tao, nagpakita siya sa kanila, upang bawiin, ang nanghihina, at nawawalang pananampalataya. Kay Tomas, hindi lang siya nagpakita kundi nagbigay pa ng pagkakataong hawakan siya at patunayan ang Pagkabuhay niya. Ang sigaw ni Tomas ang tahimik din nating sigaw sa Misa tuwing itataas ang Katawan at Dugo ng Panginoon: Panginoon ko at Diyos ko! Siguro, ito din ang pinakamakapangyarihang panalangin natin tuwing nasa bingit ng pagdududa, nasa dulo ng pag-asa, at nasa gitna ng kadiliman: Panginoon ko at Diyos ko!
Ang habag at awa ng Panginoon ang sumisinag sa atin upang muling magkapag-asa, mabuhay, manalig, magmahal at maglingkod. Panginoong Hesus, maawa ka! Maligayang Pasko ng Pagkabuhay sa lahat! (ourparishpriest 2023; photo: fr tam nguyen)
